تصمیم گیری داده محور چیست؟

209 بازدید

از دید دکتر میثم شکری ساز تصمیم گیری داده محور، به عنوان یک رویکرد مهم در فرآیندهای تصمیم گیری، از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این رویکرد، تصمیم گیری ‌ها بر اساس تحلیل داده‌ های جمع ‌آوری شده از منابع مختلف صورت می ‌گیرد.

تصمیم گیری داده محور به عنوان یک رویکرد در حوزه ‌های مختلف از جمله کسب و کار، علوم اجتماعی، بهداشت، مهندسی و …، به منظور بهبود فرآیندهای تصمیم گیری، افزایش بهره‌ وری، کاهش ریسک ‌ها و افزایش سطح کیفیت خدمات مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

در این مقاله، به معرفی رویکرد تصمیم گیری داده محور، مزایا و کاربردهای آن خواهیم پرداخت. سپس، با مطالعه موارد کاربردی و موردی، تأثیر تصمیم گیری داده محور بر بهبود فرآیندهای تصمیم گیری را بررسی خواهیم کرد.

تصمیم گیری مبتنی بر داده

 

تعریف تصمیم گیری مبتنی بر داده و تاثیر آن در موفقیت کسب و کار

از دیدگاه دکتر میثم شکری ساز تصمیم گیری مبتنی بر داده یا تصمیم گیری داده محور به معنای استفاده از داده ها، اطلاعات و شواهد موجود برای اتخاذ تصمیمات موثر و کارآمد است. این رویکرد بر اساس تحلیل دقیق داده ها و بهره ‌گیری از روش‌ های تحلیلی مختلف، از جمله داده‌ کاوی، یادگیری ماشین و تحلیل آماری، تصمیماتی را می گیرد که بهترین پاسخ به مسائل و چالش ‌های موجود را بدهد. تصمیم گیری مبتنی بر داده در موفقیت کسب و کار تأثیرات بسیار زیادی دارد، از جمله:

  1. بهبود فرآیند های تصمیم گیری: با استفاده از داده ها، مدیران می‌ توانند تصمیمات بهتری را اتخاذ کرده و بهبود ‌های لازم را در فرآیندهای تصمیم گیری ایجاد کنند.
  2. پیش‌ بینی دقیق ‌تر: تحلیل داده ها و استفاده از روش‌ های پیش ‌بینی، امکان پیش ‌بینی دقیق ‌تر بازارها و نیازهای مشتریان را فراهم می کند که این امر به کسب و کار کمک می کند تا بازدهی و کارآیی خود را افزایش دهد.
  3. شناسایی فرصت ‌ها: تجزیه و تحلیل داده ها می ‌تواند کمک کند تا فرصت‌ های جدید و بازارهای پتانسیلی شناسایی شوند که این امر به رشد و توسعه کسب و کار کمک می کند.
  4. افزایش رقابت ‌پذیری: کسب و کارهایی که به صورت مداوم از تصمیم گیری مبتنی بر داده استفاده می ‌کنند، معمولاً با بهره‌ وری بالاتر، توانایی پاسخگویی بهتر به نیاز ها و تغییرات بازار را دارند.

به طور کلی، تصمیم گیری مبتنی بر داده می تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند برای بهبود عملکرد و موفقیت کسب و کارها محسوب شود، زیرا به ارایه اطلاعات دقیق و به موقع، پیش ‌بینی بهتر و اتخاذ تصمیمات موثر کمک می کند.

انواع تصمیم گیری

معرفی انواع تصمیم گیری

طبق نظر دکتر میثم شکری ساز تصمیم گیری یک فرآیند است که در زندگی روزمره و محیط‌ های مختلف اتفاق می ‌افتد. این تصمیم‌ ها می توانند بر اساس معیارهای مختلفی گرفته شوند و انواع مختلفی دارند. در ادامه، به برخی از انواع تصمیم گیری معمول می ‌پردازیم:

  1. تصمیم گیری فردی (Individual Decision Making): در این نوع تصمیم گیری، یک فرد به صورت تنها و بدون مشارکت دیگران تصمیم می ‌گیرد. این نوع تصمیم گیری معمولاً بر مبنای تجربیات، ارزش ‌ها و تفکرات شخصی انجام می شود.
  2. تصمیم گیری گروهی (Group Decision Making): در این حالت، تصمیم گیری توسط یک گروه از افراد صورت می‌ گیرد. این روش می تواند به صورت تشکیل جلسات، مذاکرات یا همکاری‌ های مشترک انجام شود.
  3. تصمیم گیری روشنایی (Transparent Decision Making): در این نوع تصمیم گیری، معیارها، فرآیندها و تصمیمات به صورت واضح و شفاف اعلام می ‌شوند. این امر باعث افزایش اعتماد و درک بهتر از تصمیمات خواهد شد.
  4. تصمیم گیری زمان‌ دار (Time-Constrained Decision Making): در این حالت، تصمیمات در مقابل فشار زمانی قرار دارند و باید در مدت زمان معینی گرفته شوند. این نوع تصمیم گیری معمولاً در شرایط اورژانسی یا مواقع بحرانی انجام می شود.
  5. تصمیم گیری ریاضی (Mathematical Decision Making): در این نوع تصمیم گیری، از مدل ‌ها، روش ‌ها و فرمول ‌های ریاضی برای انجام تحلیل و تصمیم گیری استفاده می شود.
  6. تصمیم گیری استراتژیک (Strategic Decision Making): در این نوع تصمیم گیری، تصمیمات برای تحقق اهداف بلند مدت و استراتژی ‌های سازمانی اتخاذ می ‌شوند.
  7. تصمیم گیری تکاملی (Evolutionary Decision Making): در این نوع تصمیم گیری، تصمیمات با توجه به تغییرات و پیشرفت فرآیندها و موقعیت ‌ها به طور پیوسته اصلاح می ‌شوند.

هر یک از این انواع تصمیم گیری می توانند بسته به موقعیت و شرایط مختلف مورد استفاده قرار بگیرند و می توانند در بهبود فرآیند های تصمیم گیری و کسب نتایج بهتر کمک کنند.

 

مزایا و معایب تصمیم گیری وابسته

طبق صحبت های دکتر میثم شکری ساز تصمیم گیری وابسته یا گروهی، با همکاری و مشارکت گروهی از افراد برای اتخاذ تصمیمات صورت می‌ گیرد. این رویکرد مزایا و معایب خاص خود را دارد:

  • مزایا:
  1. تنوع در دیدگاه‌ ها: افراد مختلف ممکن است دیدگاه‌ ها، تجربیات و دانش متفاوتی داشته باشند. تصمیم گیری گروهی این امکان را فراهم می کند که از تنوع در دیدگاه‌ ها و ایده ‌ها بهره ‌برد و به تصمیمات بهتری دست یافت.
  2. استفاده از منابع بیشتر: در تصمیم گیری گروهی، افراد مختلف ممکن است دسترسی به منابع متفاوتی داشته باشند که باعث افزایش کیفیت و دقت تصمیمات می شود.
  3. پذیرش تصمیم: زمانی که تصمیمات به صورت گروهی اتخاذ می ‌شوند، احساس همکاری و مشارکت در فرآیند تصمیم گیری، باعث خواهد شد که افراد بیشتر به تصمیمات پایبند باشند.
  • معایب:
  1. پیدایش تضاد: به اعتقاد دکتر میثم شکری ساز در تصمیم گیری گروهی، اختلافات و نظرات متفاوت ممکن است به درگیری منجر شده که باعث افت شفافیت و کیفیت تصمیمات می شود.
  2. پرهزینه بودن زمان: تصمیم گیری گروهی ممکن است نیاز به زمان بیشتری داشته باشد تا همه نظرات بررسی شوند و تصمیم نهایی گرفته شود که ممکن است باعث تأخیر در اجرای تصمیمات شود.
  3. کاهش مسئولیت: در تصمیم گیری گروهی، افراد ممکن است احساس کنند که مسئولیت تصمیمات بر روی شانه ‌های همه گروه است و این باعث کاهش احساس مسئولیت فردی شود.

با این حال، با در نظر گرفتن این مزایا و معایب، انتخاب میان تصمیم گیری فردی و تصمیم گیری گروهی وابسته به شرایط و موقعیت ‌های مختلف می تواند بهترین راه‌ حل را برای اتخاذ تصمیمات موثر و کارآمد فراهم کند

این مطلب ادامه دارد…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *